Bazen sana kırgın olduğumu unutup özlüyorum
Her an seni görmek
Her an sesini duymak geliyor içimden
Günden güne alışıyor bu yürek sana
Alıştıkça azalıyor kırgınlıklar
Bana geldigin günü silemiyorum aklımdan
İyice sana alışmaya başlıyordum ki
Sonra bi hoşuma gittin, gidiş o gidiş
Sen gelip geçtin,
Bense geldiğin günde kaldım
Ve ben bu hayatta
Kaybetmekten korktuğum ne varsa kaybettim
Hiç olmamış gibi
Hiç yaşanmamış gibi
Bu kalp bir daha yanar mı artık
Ve böyle delirircesine atar mı artık
İnan bilmiyorum
İnsanın içi ölür mü , Ölürmüş
Öldükçe anladım ki
İçimde ölmeyen tek sen vardın
Ve bir kez daha anladım ki
İlahi adalette zaman aşımı diye bişey yokmuş
Sen gittikten sonra
Bir daha bakarmıyım kapıya
Kim gelmiş diye bilmiyorum
Ah yürek sızım
Bu gece dünyam nasılda sessiz
Nasılda sensiz
Ve ben hiç bu kadar susmak istememiştim
Ama şimdi
Avazım çıktıgı kadar susmak istiyorum
Ö’z’lüyor muyum
Yoksa Ölüyor muyum bilmiyorum
Tek bildigim bişey var
Hayat sensizlige alışmak için
Çok kısa bi zaman
Unutma..! Sevgili
Ağaç ne kadar yüksek olursa olsun,
Yaprakları yine de yere düşer.
Ve yine unutma
Bazı insanlar yağmuru hisseder, bazıları ise sadece ıslanır...
Ben hissetmeyi
Sen sırılsıklam ıslanmayı bildin
Bu yüzdendir kaybedişler
Yok oluşlar
Bitişler
Kayıt Tarihi : 24.8.2018 10:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!