Deli kızın biri istemezmiş kimseyi
Evde kaldı derlermiş kolu komşu
Ne bilsinler yuvadan ayrılmak istemediğini
Ne bilsinler korkularını, aklından neler geçtiğini
Ayrılmak istemedikleri bilmedikten sonra
Ne bilsin elalem sevdikleri bilmedikten sonra
Çok korkarmış deli kız gittiği yerde ya sevilmezse diye
O yüzden ayrılmak istemezmiş hiç yuvadan
Bildiği yerde sığındığı limanda kalmak istemiş hep
Fakat dinlememişler, anlayamamışlar
Git demişler uç artık yuvadan
Kur sende yuvanı, yaşını başını aldın
Kırmışlar yazık, bi çare yüreğini
Inciltmisler deli kızı en sevdikleri
Düşmüş kocaman bir boşluğa
Yapayanlız hissetmiş koskoca dünya da
Sığamamış sevdiklerinin yüreğine sanki
Bir kalbe kaç kişi sığabilir ki
Tek fazla Deli kız mıymış acaba
Deli kız kız gitmiş uçmuş yuvadan
Herkes mutlu, hayırlısı oldu diye
Hep korktukları mı gelir insanın başına
Geri dönse dönemez, kapamış kapılar
Daha başında başlamış sorunlar
Ne yapsın kime desin kime anlatsın
Sanki herkes kör sağır bu dünya ona dar
Anlamış susması lazım çünkü herkes böyle mutlu
Yüreği paramparça gözlerinde hep yaş
Sahte gülücükler yayarken etrafına mecbur
Sadece engel olmadığı birşey varmış
Sahtelik yapamayan yapmacık olamayan
Sanki içinde yaşadıklarını ele vermek çalışan
Bir beden varmış sadece dürüst davranan
Çökertirmış kendini içindeki acıyı göstermek için
Yüzünde oluşurmuş kırışıklıklar vücudunda ağrılar
Kayıt Tarihi : 25.3.2023 01:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendi kararları ile değil, sevdiği, sevildiği için evlenen, evlendirilen …….
Kalemine sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)