Yürek Senfonisi Şiiri - Keyfe Keder

Merhaba sevdiceğim,
Bu sana yüreğimin son senfonisi.
Ya adam gibi al, sensizlikten üşüyen bendeki Sen’i
Gönül hanene bende eyle, yar eyle.
Ya da yüreksizliğine sevda maskesi giydirip salınma orta yerde.

Öldüren cazibesiyle Kurtubalı Omara Atlas
Adımlarıyla değil,
İbrahim’in ateşine su taşıyan karınca kararlılığıyla gel.
Sen diye kor alev olmuş, yürek yangınımı söndürmek için gel.
Gel ki, küle dönmüş gönül bahçemde, sevda tomurcukları uç versin.

Olimpos tanrılarını cenge tutuşturan Afrodit
Gibi değil,
Masumiyet denildiğinde akla ilk gelen,
Bakire Meryem edasıyla gel.
Gel ki, gayya kuyusundaki ruhum, huzur ipine tutunabilsin.

Doluya tutulmuş, zamansız açan bir çiçek gibi değil,
Açtığında baharı müjdeleyen kır papatyası gibi gel.
Bakışlarıyla anlık duygular uyandıran gözler gibi değil,
Nazarıyla yüreklere göz olan mürşit vakuruyla gel.
Gel, gören gözüm, işiten yüreğim, sevdiceğim gel.

06.03.2018 saat:14.31