Yürek Şahlan Engelsizsin

Tufanlar koparken soğuk buzlu limanlar ayazlı sessiz Eskimsi bir rüzgârın kokusunda nihavendini dinliyorum Dileklerim tükense de kesik ağaçlar, çaputsuz kabulsüz değildir Değil yürek hazımsız her ayrılığı hazmederken çözülecek aniden Tarumar olmuş tepeleri mutluluk merdiveninin yavaşça düşüşte Korkuluk olmuşum sanki hissizliğin tarlasında darbelendikçe eskirim Kutupların soğuğunu sarmalarken yüreğim içime aksa da yangını Temkinli değilim bilirsin yine kendime benzemeleri hazmetmekteyim Yalın kalmıyor artık tek bir yürek çocukluğu bile büyütürken beşikte Artık bembeyaz değil sarmalandığım kundak saflığını kaybettik Sefillikte afililiği özlerken düşlerken sefilliliği arzular iteklerim aykırılığı Serzenişlerim var yine sayfa, sayfa karalarken berraklığın hasretini hazmetmekteyim Terimi yok sanki yaşanılanın duygunun, hissin sitemin, kinin, Bağırtılar yiyor her gece gün ömrüm yorgundur tarumardır özlemcedir Bağına domuz inmiş çiftçiye benzer bir elimde tüfek tarlalarda tuzak Boynumda bir urgan ya öldür ya öl ya güldür ya gül sistemi istemsiz hazmetmekteyim Soğuk yine parmak uçlarım hafif bir morartı var ısıtmaktan korkarım Allı morlu sevdaları unutup tekrar yol alırım unutur tekrar dağılırım belki Dirayetini kaybetti yürek halatlar kopuyor limanlardan buz kütlelerine aldırmadan Hazmetmeye çalışmak zayıflıktan azmettiriyorum artık seni yürek şahlan engelsizsin… Zennehar Yılmaz 15.03.2012 18:27:47