Yürekler, ritmini sevdada bulur,
Beraber ahenkle, aşka giderken.
Kalp atışı, maveradan duyulur.
Umutla, sevinçle nida ederken.
Sevda yüreklerin ruhu gibidir.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
"Sevda" , yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir ruh ve akıl hastalığının eski dildeki adıdır.
"Aşk" ,"Işk" kökünden türetilen bir tabir olup, mana olarak da; sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşık bitkisinin kendisini ayakta tutan canlı payandaları olan ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir. Onun içindir ki, ne Kur'anda ne de hadis-i şeriflerde böyle bir tabire rastlanmaz. Fıtri ve akli bir sevgi olan "hub" ve "muhabbet" tabirleri kullanılır.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta