Yürek Rengim Şiiri - Nihal Mirdoğan

Ellerini uzatıp ruhumu titretirsen
Aniden taraçanın burcuna takılıver
Köşkümün perdesini eritip kirletirsen
Kederli pervazdaki köşeye çekiliver

Aşkın uçar giderse izbe viranelere
Dönerim hasretinden,deli divanelere
Kan revan yürüyüşle git yetimhanelere
Elbette kahır yüklü dehlizde yıkılıver

Eyvâhla zararını telafi edemem ki
Kimselerden merhamet isteyip gidemem ki
'Şehit düştüm bağrında' beddua güdemem ki
Varsın canın acısın dilinde bükülüver

Hünkâr mısın nesin sen ülkende âh eyledim
Kaç kez ıssız çöllerde atlarımı heyledim
Ki sabır kılıcımla özlemimi payladım
Sen de ölüm kanatan seslerle dökülüver

Haydi pusatı kavra bu zelzeleye yaslan
Sonra tayfuna çevir sevdayı şöyle seslen
'Asılıp düşlerime bağrımda aşkla beslen'
İşte böyle birtanem, afetle sökülüver

Yaklaş biraz yanıma lavlarda kardım seni
Fışkıran yanardağda aleve sardım seni
Küllerin dumanların içinde gördüm seni
Gözümün zindanına yürürken yakılıver