Çocuk ağlıyordu, sahipsiz bir kentte ve alıp götürüyordu kalleş rüzgarlar düşlerini.
Kar yağıyordu inceden inceye ve çağlayanlarda donuk bir sevda upuzun bir yanlızlık ve kahrolası cellatlar...
Zîné şarkısın söylüyordu hüzünlü yitirilmişliklere ve güneş sönmüş vicdan bitmiş.
Uzak kentlerden mutluluk sesleri geliyor hoyratça, çılgınca.....
Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Devamını Oku
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta