Gecenin alacalı yalnızlığında,
aklar düşer ruhumun katmanlarına
Sensizliğin en hoyrat zamanlarında,
karlar yağar derbeder omuzlarıma
Hecelerime sığmayan ahlı fasıllarda,
kırağı çalınır sanki senle kuşatılmış dimağıma
Adını kanter içinde her çığırdığımda,
kanlı gözyaşları akar avuçlarıma
Sen bensiz gecenin mehtaplarında,
sarılırsın serkeşçe başkalarına
Ben avare bir avuntunun girdabında,
cismi aşktan diyarlara sığınmakta
Zor olan bu vuslat karartısında,
sensizliğim sen dolup yokolmakta
Ey bensiz yar densizliğime kapılıp da,
kendini paha biçilmez sanma
Gel kon da yürek perçinlerime,
bu vakit sen bensizlikle sınanma
04.12.2016
Aygül MudurluKayıt Tarihi : 5.12.2016 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
FİRKAT Kitabımdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!