Yürek Ölür Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

bir çocuğun yoktur kanat takmasına gerek,
yüreğindedir her zaman bal yapan kelebek.....

sevgimi dile getirmem kalbimdedir yeri,
dudaktan çıkan kaybolur gider,
öpüşmediğim aşkın bir başkadır gözlerimdeki feri...

topla kendini ey aşk!
üstüne başına çeki düzen ver,
saçlarını ne yöne tararsan tara aynada ters durur,
yüreğinin sağ tarafta görünmesine aldırmaz aşk......

tahtaya vur,dilini ısır
şeytan doldurmuş dolduracağını,
üçüncü parça kırılmadan adam olmaz düşünceler yokluğunda.....

batıla inanıyorsan avuç açma yükseklere,
mantıksal temele dayanırsa çöker sevginin toprağı,
gönülsel dokunuşların yüreği titretmesi aşkın tahtaya vurması gibidir....

üç defa vurursan nazar değmez sanırsın,yanılırsın.....

merdiven altından geçebilir batılsız aşklar,
kara kedi geçse önünden dönüp bakmaz,
kapı eşiğinde oturur;
uzun süre gelmeyen sevgisinin ayakkabısına tuz dökmüşse.......

aşkın kanat takmasına yoktur gerek,
kendisi KANATtır zaten,
kırıldığında yüreğin bütün tüyleri dökülür.....

batıla kanat çırparsan,
kanarya gibi uzun süre uçamazsın,
bir insan gördün mü de ödün patlar yakınında....

uçmak için değil vardığın yerde durmak,
durduğun yeri korumak için kapanır kanatlar......

her kanat uçtuğunda bir yürek ölür...