Şiirler; gönül bahçesinin çeşmesi, şairlerse bahçıvanlarıdır. Şiire uzak duran, şiirsiz kalan insan kısmen duygusuz ve şuursuz da kalmış demektir. Ki yürekte hissiyata, beyinde akla hitabeden şiirden yoksun kalındığında; gerek düşünce gerek duygu uzuvları, susuz ve bahçıvansız kalmış bakımsız birer bahçeye dönüşürler.
Şiir umuttur; dalgalı deryanın ortasında sığınılacak bir ada olur kimi zaman, ya da çöl ortasında suyu kana kana içilesi bir göl.
Şiir sevgidir; bazen dost elinden sunulan bade olur bazen de sevgiliye verilen bir demet gül.
Şiir özlemdir; kimi zaman çok uzaklarda söylenen uzun havadır, kiminde dağ doruklarında yankılanan isyan türküsü.
Şiir hüzündür; ayrılık zamanı titreyen dudaklardan dökülen veda mısralarıdır ya da zamansız ölümlere yakılan ağıtların gözyaşı buğusundaki öyküsü.
Tamamını Oku
dile düşünce sözcükler
hele bir de diyar diyar gezinirse abdalların dilinde
ne gönüller fetheder bil bilse insanoğlu
şimdi yığınlarca para dökülür reklamlara yapılmak istene ne ise ses getirsin diye
oysa çözüm öylesine basit ki
sadece bir şiir adamı bulup şiir dili ile iletmek gerek
böylesi kalacaktır nesillerden nesillere.
gslll
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta