Bir rüyaydı, bir hayaldi, bir gerçekti o
Hüzünlü günün mutlu eden anıydı o
Kırık kalbime umudu anlatan yanım
Yaşlı gözlerimin gülümseyen yanıydı o
Sevmeyi bilendi, sevmeyi öğretendi
Lisan-ı kalbin en güzel bestesiydi o
Susmadı yüreğim, haykırdı sevdiğini
En güzel hislerimin tek sahibiydi o
Candı, canandı, bu yüreği anlayandı
Söyleyemediğim kelimelerimdi o
Sevda denizinde tek yareni kalbimin
Suskun sözlerimin utangaç sesiydi o
Sessizliğimde gizlenen bir tek 'o' vardı
Her nefeste yüreğime çektiğimdi o
Nasıl sevmesin onu bu kalb-i nazenim
Hayattan öte hayatı tattığımdı o
Hala sevdalıyım, kırılgan ve de hisli
Sanadır sözlerim, duy beni ey sevgili
Kayıt Tarihi : 5.10.2010 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Feyza Kadıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/05/yurek-illa-o-dedi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)