Bir Göz düşünün ki! kararmış, yeteneğini kaybetmiş, Dumura uğramış, güneşin aydınlığında kurumuş, bütün enerjisini tüketmiş, gün ortasında etraf aydınlık iken şeritler ile kapatılmış çukura düşmüş. Bu gözün görebilmesi mümkün müdür?
Bir Dil düşünün ki! pas tutmuş, iltihaplanmış, kansere düçar olmuş, hassasiyetini yitirmiş, biriktirdiğine kıvılcım çakmış, yılan olup kendini boğmuş, iftira edip, sevgiyi dostluğa düşman etmiş, lezzeti, acı'da hapsetmiş, doğruyu yalana boğmuş, piyon iken vezir olmuş, Şah' ın düzenini yerle bir etmiş, bu dilin konuşabilmesi mümkün müdür?
Bir EL düşünün ki! titremeye başlamış, çolaklaşmış, adaleti zulme tercih etmiş, alın terine ihanet etmiş, Adem'e yasaklanan ağaca uzanmış, mesleği emeğe kırdırmış, sancağı tutmayı reddetmiş. Bu elin haykırışa vasıta olması mümkün müdür?
Bir Kalp düşünün ki! akla küsmüş, ruh'u reddetmiş, arka sokaklarının ışıkları sönmüş, Nur'u kuş kafesine hapsetmiş, karanlık çökünce ortaya çıkan yıldızı asmış, aynasını kaybetmiş, damarlarındaki kan dikenleşmiş, ülkesinde güneş doğmaz olmuş, Ay tutulmuş, kandil yağları tükenmiş, acziyeti merdiven, zilleti meşale edinmiş. Böyle bir kalbin heyecanla çarpması mümkün müdür?
Tamamını Oku
