Ben seni beni en son bıraktığın yerde
yolcusu birtek ben olan
o yürek istasyonunda bekleyeceğim seni,
belki gelirsin umuduyla.
Kim bilir bu yorgun yıllar yine birleştirir bizi,
ya derme çakma kasaba duraklarında,
yada kasabanın yolcusu birtek ben olan,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ben seni bekliyor olacağım,
Beni en son bıraktığın o yürek durağında şık durmuş sayfanda kalemin daim olsun.şiirlerinde son durak olmasın.saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta