Yürek Döner Onur'a Şiiri - Özdener Güleryüz

Durmaz ki, taştan olsa,
Ayağına bakarken.
Yüzü yerde,
Yakar her Pazar’ı, bundan böyle.
İçine atar.
Yalnızlığı ünler, yeniden.
Yalvarır hatta.
Geri dön yalnızlığım, Dön bana!
Daha da eğilmiş,
Bükülmüş, çaresiz.
Ah! O yürek gider,
Kırılır.
Yalnızca,
Çatırdayan, kırılan
Sesleri duyar.
Aldırmaz artık duymaz
Bundan böyle,
Ormanın çağrısını.
Kuşlar çağırsa da dönmez.
Açsa da kış’ın güzel çiçeği bakmaz.
''Emektir harcı! '' Demez.
Vermiştir.
''Güzeldir ağlamak! '' Demez.
Ağlamıştır.
Beklemez gider.
Gider yalnızca.
Döner onur’a, dalar hüsrana.
Saklanır,
En derinlere.

ÖZDENER GÜLERYÜZ