toprak kana beslenmiş
pusuda suskun toplar
dostluğa kin üslenmiş
bağrına hançer saplar
kaşı çatık duruşuna baktım
ne gecelere ne gündüze benzer
kaldırdım kaşımı resmine
boşuna kulağın çınlattım
tüm baltalar bilenmiş
sevgin yürek ilenmiş
özleyen hep dilenmiş
savaş alanda kaplar
veda bile edemeden
gözlerinden deldim geçtim
kanatlandı yüreğim
dağlara sürdüm tınlattım
insan kellesine çark
kendilerinde mi fark
en sevdiğin olsa kork
başka türlü hesaplar
içimi kararttı
yüreğinden silinirken
gam tasa içinde kaldım
sövgülerimi kınlattım
ozan efem kardeşçe
desen eda kalleşçe
kıyım diz boyu eşçe
yürek deler matkaplar
250911denizligülcebuluşma
Kayıt Tarihi : 25.11.2011 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!