Yürek Dayanmaz Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Kıvılcımlar göğü deldi,
Semada bir yara belirdi.
Dualar boğuk, sessizlik derin,
Sonsuz bir ağıtla yandı yürekler.

Duman doldu ciğerlerimize,
Bir umut, bir nefes arandı.
Gökyüzü bile ağladı bize,
Feryatlar yıldızlara sarıldı.

Ahşap değil yalnızca,
Bir devrin hayali küle döndü.
Ocağından kopan her nefes,
Toprağa gömülen binlerce söz.

Yetim kaldı anılar orada,
Bir baba çığlığıyla yankılandı.
Kül olan yalnız bir yapı değil,
Küllerle sarılı bir milletin kalbi.

Semadan bir nida duyulur,
Sabır ey yanan yürekler!
Ateşin türküsü hece hece yazılır,
Küllerden yeniden doğar geceler.

Karanlığın içinde bir ışık,
Mazlumun duasında saklıdır.
Bir avuç toprak bile yetmez,
Bu acıya yürek dayanmaz.