Yürek dayandı da beden daynamadı

Akşamın sukuneti sızmıştı hissedilen hasrete,
Yaşadığım güzelliği, kaybettiğimi anladım.
Kurtulmak için yok ettiğim bu aşkın
Sonsuz hasretinin içinde kayboldum...

Ruh dahamı dayanıklıydı, bedenim dayanmadı.
Yorgun bedenimin gözlerinden kan boşaldı.
Yaşadığım bu aşkın ağırlığını,
Yüreğim kaldırsada, bedenim kaldırmadı...

Sussam boğulacağım, susmasam boğulmaklı,
İçime sığmayan bu aşkı daha fazla tutamadım,
Koparken ciğerlerim parça parça tek nefeste
Attığım çığlığa kalbim bile dayanmadı...

Keşke bu kalp hiç atmaya başlamasaydıda,
İçinde aşk dolaşmasa hep mühürlü kalsaydı,
Ceza oldu şimdi o mührün kırılması,
Elimde olsaydı da o mühür hiç açılmasaydı..

DENİZ
28.04.2010