Yürek çiçekleri Şiiri - Kibar Tavasav

bir ayın bir gözüne /
yıldız batırır gibi
batırırdık çorbaya ekmeğimizi
soğanda yerdik sarımsakta kuşlukta
ikindi karanlığı vururdu gün yüzüne tokat gibi kasımda
biz / üşürdük Cumhuriyet
ürperirdik zemherinin ayazında
bir yanımız ot türemiş nadasta ki tarla
öbür yanımız boy verirdi ovalarda
hıdrellezi beklerdik üşenmeden kar altında
gelin çiçekleriyle /
bahara gülümserdik doğa kasvetten uyanınca

bir deniz kenarında memeleri tombuldu kadınların
sanki süt verecekmiş gibi bakardı dudaklara
dudaklarda rüzgarın o şuh sesi
kışkırtıcı ezgiler getirirdi kulaklara

demem o ki sevgilim
Anadolu dağlarına her ne kadar /
zararlı kımıl gibi dalıp da
ortada bir tane ayı komasak ta
elbet bulunur nesli tükenmeyen ayılarda bu diyarda
bu diyar cennettir / cennet sevgilim
her ne kadar talan edip de /
cehennemi aratmasak ta

üç deniz kenarında / üç kasaba
yan yana kurulmuş /
aralarında
iki dere / bir ova yer alır
biz oraya güneşi satmasak ta
ışıkları aha oraya kadar da varır

demem o ki sevgilim
Anadolu denen bu sulak diyarda
bir çiçeğe /
adını ben vermek isterim
sümbül lafını kaldırdım ortadan tekahüte
ben sana /
Anadolu da ki bütün YÜREK ÇİÇEK’lerini
kalp dilimden dermek isterim

‘’ Yürek çiçekleri /
özgürken güneş çiçekleri /
beraber açar
sevgiyi dalından sakın koparma /
göreceksin / baharla beraber
mis gibi kokar ‘’