Dost dediğin yılan olmuş gurbette,
Soktukça sokuyor yürek kanıyor.
Yanarım giderim dostlar bu dertte,
Yandıkça yanıyor yürek yanıyor.
Bilmem geldim bu zamanın nesine?
Ümitler bağladım kar hevesine,
Gönlümü kaptırdım bülbül sesine,
Soldukça soluyor yürek donuyor.
Diller olmuş diken yakar canımı,
Isırganlar ısırıyor yanımı,
Seller alıp gitti gönül hanımı,
Gittikçe gidiyor yürek aniyor.
Dünya esir oldu akar yakara,
İnsan tapar oldu nefis çıkara,
Unutulur oldu fakir fukara,
Oldukça oluyor yürek dönüyor.
Ali Uzun derki insanlık nerde?
Özüm dayanamaz böyle bir derde,
Çekilmiş gözlere bir siyah perde,
Çektikçe çekiyor yürek çekiyor.
Kayıt Tarihi : 26.4.2012 16:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/26/yurek-cekiyor.jpg)
İnsan tapar oldu nefis çıkara,
Unutulur oldu fakir fukara,
Oldukça oluyor yürek dönüyor.
Mal mülk sevdası tüm sevdaların önüne geçti,
acı çok acı bir durum.
Nerde kaldılar eski insanlar,eski sevdalar
zaman denilen illet neleri almadı bizlerden.
yüreğinize sağlık Ali Hocam.
TÜM YORUMLAR (2)