Ne yapsam ayaza, buza kesmiş yüreğim ısınmıyor. Kadehe tekrar tekrar uzanıyorum. Belirli aralıklarla aynı devinimleri yineliyorum. Kurtulmak bu yalnızlıktan, iç sıkıntısından arınmak olanaksız mı?
İki büyük pencere odamda, ikisi de eğreti bir naylonla baştan başa kaplı. İkisi de rüzgarın hışırtısıyla yüreğime yansıyor. Duvarlar çatlak çatlak, her dokunuşta sıvalar dökülüyor. Köşede yemek kapları, tencereler, tavalar, yağ ve şarap şişeleri ve bir türlü odun yokluğundan yanmayan sobam. Odayı boydan boya ikiye bölen çamaşır ipi ve sonra defterler, kitaplar, gazeteler.
İçtikçe biraz daha delleniyorum. Biraz daha açılıyorum. Bastırdıkça bastırıyor bu gece kasvet beni. Artık yanım yörem ateş kesiyor, gözlerim çakmak çakmak dönüyor. Beynimde düşünceler bir uğultu, bir dönence; yüreğimde duygular bitmek bilmiyor. İçim bir ateş gibi yanıyor. Kasırgaya tutulmuş uçuşan yaprakçıklar gibiyim.
Belki de ilk kez sevdiklerimden böylesi bir günde uzak kalışımdan, belki de bu günler süren yalnızlığımın bir birikimi, bir tortusu.
Sevdiklerim; candan, gönülden bağlı kaldığım arkadaşlarım yanımda yok. Annem yok, babam yok, kardeşlerim yok. Delice dondurucu bir soğuk ve içime ateşlenen bir yalnızlık var.İçki şişesi ve bardaklar var.
Uğultusuzluğun sessizliğini yenebilmek, haykırabilmek istiyor içimden bir ses. Yanımdaki arkadaşları da ayrı bir elem, ayrı bir üzüntü kaplıyor.Herkes bir arada kendi dünyasını yaşıyor. Dalıp dalıp gidiyor. İnsan kalabalığında yine yalnız kalıyorum. Suda yüzen balığın çırpınışlarına benzetiyorum çırpınışlarımı.
Nedense böylesine dertler hep içki masalarında ortaya çıkıyor, dile geliyor. Herhalde insan böyle anlarda boşalabiliyor diyorum usulca. Arkadaşların gürültüsüne, hareketlerine kendimi kaptırıyorum. Bazen en olmadık özlemlerimiz, tutkularımız yüreğimizde yanıyor, sessizleşiveriyoruz. Bazen de tüm benliğimize öfke doluyor. Bazen ince bir hüzünle, bazen de avaz avaza türkü söylüyoruz. Gece 3’ e kadar sürüyor bu böyle. 3’de yatağıma çekiliyorum. Kafamda belli bir ağrı olmasına karşın içimden acı çığlıklar geliyor. Aralıksız düşünmeye başlıyorum. Şu sıra şiir yazmaya öylesine gereksinmem var ki, kalemi alıyorum elime, teksir kağıdına bir şeyler karalıyorum. Yazdıklarımı yüksek sesle okuyorum.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
:.Kutluyorum Üstad Mükemmelden öte yazan yüreğe selam olsun zevk sefayla okudum tam puanla kutluyor selam ve sevgiler sunuyorum. Antomdasınız
Yine bir şeyler karalıyorum.
‘’Duyguların karanlığına gömülüp yatıyorum.
Gecenin karanlığını dinliyorum.
Olmuyor olmuyor, devam edecek, yazacak gücüm kalmadı.
‘’Sevince karışık hüzün dudaklarıma doluyor.
Sevince karışık yağmur yüreğime boşanıyor.
Yalnızlığın saatleri geçmek bilmiyor.
Ben seni düşünüyorum. ‘’
Kafam yastığa düşüyor.
Uyuyakalıyorum.
Çok harika çalışma,yüreğinize sağlık,saygı ile...
Kaleminiz ve YÜREĞİNİZ dert görmesin...
Saygı ve sevgilerimle...
İNCİ GERMENLİLER
Çok zor anlar geçirdiğim oldu.
Hiç dost olmadı bana içki şişeleri
İlaçlarda aradım çok defa çareyi
Veya dualarda...
İçten yazılmış satırlar ne kadar eskise de değerini yitirmiyor.
Aksine her okudukça o günlerin tatlı özlemini anımsıyor insan.
Kadir Tozlu
Kendiyle konuşan, ama aslında tüm kelimlerinde haykırış barındıran yazıları severim, kaleminiz susmasın.. Sevgilerle...
Duyguların karanlığına gömülüp yatıyorum.
Gecenin karanlığını dinliyorum.
Olmuyor olmuyor, devam edecek, yazacak gücüm kalmadı.
‘’Sevince karışık hüzün dudaklarıma doluyor.
Sevince karışık yağmur yüreğime boşanıyor.
Yalnızlığın saatleri geçmek bilmiyor.
Ben seni düşünüyorum. ‘’
Kafam yastığa düşüyor.
Uyuyakalıyorum.
GİRDAP GİBİ İÇİNE ÇEKEN BİR YALNILIK, ZAMAN ZAMAN HEPİMİZE DAİR BİR ACI OLSADA ,
SİLKİNİP TUTUNMAK YAŞAMA
DAİMA UMUTLA SEVGİYLE
KUTLARIM ALİ BEY
SAYGIYLA
FATMA HATUN ESEN
Kardeşim, yüreğine sağlık şahane , anlamlı akıcı ve akılcı okunması kolay güzel dizeler oluşmuş kutlarım, kalemin daim olsun.Sevgi ve saygılar...
ali abi çok beğendim...
hemen aldım antolojime..
Duyguların karanlığına gömülüp yatıyorum.
Gecenin karanlığını dinliyorum.
Olmuyor olmuyor, devam edecek, yazacak gücüm kalmadı.
Sevince karışık hüzün dudaklarıma doluyor.
Sevince karışık yağmur yüreğime boşanıyor.
Yalnızlığın saatleri geçmek bilmiyor.
Ben seni düşünüyorum. ‘’
Kafam yastığa düşüyor.
Uyuyakalıyorum...
Mükemmel bir eser...''Gün güzel bir aydınlıkla yeniden başlayacak'' düşüncesinde umuda tutunabilmek ve yarınlara inançla bakabilmek,tüm mesele bu sanırım...
Yürekten kutluyorum değerli hocam,güzel yüreğinizi ve eserinizi...Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel yazınızı...
Saygılarımla değerli hocam...
Yalnızlık kol gezmiş satırların arasında...Hüzün kalemle yoldaş olmuş...sorgulamış şair...hayatı,ve hayatın ona getirdiği her noktayı...bence güzelliğinden çok şey yitirmemişte umarım ki yalnızlık gitmiş olsun...kutluyorum...tam puan+antolojim...saygıyla...****ilknur*
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta