Yar…
Gözlerden yaş düşerken
Ruhum sessizliğin içinde
boyun bükerken
İzanım her geçen vakit
şahitlik karşısın da
cefayı terennüm ederken
Vicdanım ve aklım
niçin bu kadar sessiz,
sanki nefesi kesilmiş
bir kefensiz misali yerde üşürken
Hangi musalla taşına baksam,
işkence ve hakları gasp edilen ümmeti ansam,
hal perişan, can bezgin bir hale bürünüyor…
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!