Hasret güneşinin doğduğu anda
Hüzünlerin sarayına kuruldum
Duygum mahsur kaldı dert denen handa
Şarktan esen rüzgârlara soruldum
Üzerimden battı huzur güneşi
Gözyaşımdan söndü cefa ateşi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
