Hasret güneşinin doğduğu anda
Hüzünlerin sarayına kuruldum
Duygum mahsur kaldı dert denen handa
Şarktan esen rüzgârlara soruldum
Üzerimden battı huzur güneşi
Gözyaşımdan söndü cefa ateşi
En güçlü derdimle ettim güreşi
Kündeye gelmeden kalpten kırıldım
Tüm hislerim satırlara gömüldü
Anılarım meçhullere sürüldü
Safi insan olmam bir suç görüldü
Yalanların riyasıyla vuruldum
03.06.2009
19:06
Kayıt Tarihi : 28.10.2009 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!