Vuruyor sözlerin yüreğime hançer misali...
Her cümlen daha da kanatıyor yaramı.
Sesi çıkmıyor dilsiz yüreğimin.
Alıştı nede olsa bu kanı dinmeyen yaralarla yaşamaya...
Sen bilmiyorsun ama çok yanıyor canım.
Hissetmiyorsun ama sana düğümlü düşüncelerim.
Duymuyorsun ama ben yinede söyleyemiyorum.
Kendime bile duyuramıyorum yüreğimin sesini.
Sadece hıçkırıkları geliyor zavallının...
O hıçkırıyor, benim gözümden akıyor yaşlar.
Yaka yaka süzülüyor gözlerimden,
İzini yüzümde değil yüreğimde bırakıyor
Her damla bir bıçak yarası...
Yaralarla dolu yüreğimin acısısın
Sen bilmesende yakıyorsun yüreğimi
Kül oluyor zamanla bu yangın ama,
Bir esinti yetiyor alevlenmesine
Yetiyor canımı yakmaya, derin izler bırakmaya...
Kayıt Tarihi : 5.10.2009 21:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)