Yenisi alınmıyor,
Yırtılan çorabın,eskiyen kazağın gibi,
Yahut uzayan saçların gibi kestiremiyorsun
Boyanmıyor başka renklere.
Öylece kalıyor yaraları
Gizleniyor sadece
Kırılmış bir kenarı,
Tırtıklanmış saflıkları
Küstürlmüş coşkuları.
Ah,şu kalbin ne yenisi alınıyor,
Ne de satabiliyorsun
eskiyi
Tüm yaşantın yumruğun kadar
Saplanmış göğüsüne
Onunla yatıp,onunla kalkıyorsun.
26.3.2009-ANKARA
Serpil TaşyürekKayıt Tarihi : 27.3.2009 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sürekli o kırıklar batar ve içimizi acıtır.
Beğenerek okudum.
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (1)