Yürek Şiiri - Lokman Hamitoğlu

YÜREK

Sırtımda ağırca yük
Cebimde prangalı yıllar
Bedenim zincir bahçesi
Gözlerim yaş lüccesi
Hep kısıtlamalar içindeyim
Şimdi birlik ve beraberlikten
Kardeşlikten
Bir mü - ez - zi’ye dur demekten
Men edilmişim...

En kutsal duygularım zorda
Kalbimde ki büyük sevgi
Gönlümde ki bitmez sevda
Aşkım yasakların hükmü altında
İnsanlık erozyon talanında
İnsanlıktan pay almamış
Saibeler şeyn’ce bakıyor
Bilirim ölmemi istiyorlar
Asılmamı
Tike - tike olmamı istiyorlar
İtler
Akbabalar
Domuzlar beni yesin istiyorlar...

Oysa çoktan öğrenmişim
Her şeyin Hakk Teâlâ’dan olduğunu
Hayatla barışmayı
Yüzlerde ki ikinci bakışmayı
Ölümlere çalım atmayı çoktan öğrenmişim...

Bugün birileri ölüm fermanımı imzalasa
Peşime en gaddar cellatlar takılsa
Ölümüme ödüller konsa da fos
Ben ki mavzerlerin kurşunlarına
Postumu şarjör
Çerkes hançerlere
Ciğerlerimi kın etmişim
Ben ki bana pusu atanların
Kanlarını yere döküp geri göndermişim
Ben ki tezgahları iflas ettirmişim...

Bir yüreğim var ki;
Gazaplıdır... Belalıdır...

Bir yüreğim var ki;
Sevdalıdır... Yaralıdır...

Bir yüreğim var ki;
Yürektir
Kedi ciğeri değil! ..

Lokman HAMİTOĞLU