Sen cansın ve canımsın hatırlasana be
Seni öyle ölesine sevmişim ki kime ne
Rüzgarın esişinde tarladaki çiçeklerde
Arılar zorlanıyordu özünü almakta bile
Kalırmı kokun alırmı o rüzgar dağıtırmı dersin
Hayat öyle karışıkki karışık duygular içindesin
Çok zorlandın biliyorum çok ağrı ve sızı çektin
Bilemedim ama sen gitmekle adeta içimi söktün
Çok zor geçiyor sensiz bu bahar durdukça içimi yakar
Şiirlerimle avunuyor bütün tesellilerim orda seni arar
Yalnızlık gün geçtikçe dahada ağır geliyor gözlerim yanar
Bekledim ama dönmedin hislerim dostların hep seni sorar
Tek yanımda dursanda elini tutsam üşüyordun seni ısıtsam
Soğuk günlerde sokulurdun hemen başını göğsüme kosan
Ayaklarınla ayağımdaki ısıyı enerjiyi sana doğru aktarsam
Ancak kendine gelirdin yüreğimle yüreğine ateş saçsam
09.03.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 9.3.2008 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekten soğuk günlerde tez üşür enerji alışıyla rahatlardı kansızlıkda vardı

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!