Yüreğinin Yaşı Şiiri - Melih Şenci

Çocukluk yaşta mıdır, yoksa başta mı?
Koskoca bir adam olunca büyüdük mü?
Tek bir kelimeyle yıkıldığımız gecelerde,
Dokunduklarında bin parçaya ayrılmadık mı?
Büyümek isterdik çocukken marifet sanıp
Şimdiyse olabildiğince minik olmak isteriz.
Her şey küçükken güzeldi öyle değil mi?
Eskiden değerliydi duygular.
Kimisi büyüdükçe kaybeder çocuğunu,
Zamanın azizliğine uğrar, uzaklaşır geçmişten,
Kimisi çok özler, ama bir türlü geri alamaz zamanı,
Bir orda bir burda savrularak yaşar hayatını.
Kimisi ise büyür ama kaybetmez çocukluğunu,
Öylece takılı kalır geçmişte ve büyütemez duygularını.
En tehlikeli olanı da küçük kalmaktır bu devranda,
Bir ah işitsen ağlayasın gelir, gözlerin dolar.
Belki yirmi, belki kırk, belki altmış yaşında.
Çocukluk yaşta da başta da değil,
Çocukluk yürektedir esasında.
Yüreğin kaç yaşındaysa,
Sende o kadarsındır.