Yüreğinin karanfil ezgileri

.
.
.
.
Ve
Gecemin çehresinde şumüllü bir yalnızlık
Gözlerin karışıyor hayal hâneme kırıp kilitlerini kapımın
Yüreğinin karanfil ezgilerine sığışmış figanlarım memleketin
Tütüyorsun göğümde hâlâ
Kitabende karanlıklarıma dumansı özlemlerin
.
.
Hârende siyah tenli bir rüzgârın ıslık sesi
Ortasındayım hâlâ gel gitlerinin
Ortasındayım işte tuz basıp yarelerime
Vaz geçip közlerinden kalıp fasıllarına küllerinin
Bir çığlığın setriyle ıssızlığına kalakalırım öylece
Senin yüzünden işte
Senin yüzünden...

...............