YÜREĞİNİ DE AL GİT!
Sanma ki yaşayamam,
Sanma ki, nefes alamam senden sonra!
Koysamda başımı omuzuna
Dolanmış olsa bile kollarım boynuna,
Yolcusun!
İstesem de, tutamam artık seni yanımda.
Eylül akşamlarının”o”ılık rüzgarlarında
Karışsa da saçların saçlarıma,
Sen yinede yüreğini al…
Git benden,
Git çok uzaklara.
Sanma ki mutsuzum,
Sanma ki umutsuzum…
Oluruna bıraktım duygularımı,
Buzdan kalp değildi taşıdığım,
Kırılmadı,
İncinmedi,
Yara aldı biraz sol yanından.
Sen yüreğini de al,
Bir an önce git buralardan!
Sanma ki korkağım!
Sanma ki sevgiye uzağım.
Kaç gemi demir aldı “bu” limandan,
Kaç yürek el salladı senin ardından?
Sana dur diyemem!
Dudağıma yapıştı iki kelime,
Söylemem, söyleyemem…
Unutma! yüreğini de götür giderken,
Hiç benim olmadı…
Benimde değildi ki zaten.
G.Y 24.06.2010
Müjgan Asıl KefeliKayıt Tarihi : 21.7.2010 11:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!