Dudağının kenarındaki umut kırıntıları ile girdin rüyama.
Düş mü gerçek mi bilinmez.
Gel dedim yine gelmedin.
Sesinde titreyen çocuğun korkusuyla.
Derler ki; “Zaman her şeyin ilacı”
Öyleyse bu ne?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta