Acılar içinde çekilen iç çekişler
kederler, yüreğimin suskuluğuna
gömüldüler...
sen içinde ki öfkeni biriktirken
haykırırken evrene,
benim tek tek yaralarıma dokundu,
kanadı aktı, oluk oluk
damarlarımdan...
İçimden çıkamadım sessizliğim
esir aldı...
Ey! yüreği ulu sevdasına her geçen gün
geç kalan sevdiğim...
Saçlarım aklarla tek tek azalırken,
Ömrüm ıraklaşırken,
Sana dair içimde bebek gibi ilk gün tazeliğinde
masum dizeler beklerken,
Gel! ...Geç kalmadan uyuyan yüreğime
senden başkasına açılmayan dokunmayan
ruhumun derinliklerine...
Kayıt Tarihi : 9.7.2012 07:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Cantanem...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!