Uzanır da ellerim tutar Âlem’i bir an,
Gezerim ben semada aya yıldıza hayran.
Sen Güneş’tin ben de Ay, her şey apaçık ayan.
Gördüğüm bu rüyayı hiç hayıra yordun mu?
Giderim ıssızlara görmesin beni adem.
Olmasın üzerimde ne örtü, ne de bir dam.
Haykırdım esen yele: Götür yarime selam.
Özgürlüğe kaçışın nedenini sordun mu?
Dalarım derinlere kasılırım her yandan.
Çok çok yakındı ölüm tez geçerdim bu candan.
Düşledim kurtulmayı Dünya denilen handan.
Sabret aşkım diyerek hiç yanımda durdun mu?
Kışlara esir gönlüm istemez artık bahar.
Yazdığım bir nameyi saldım yare bu seher.
Sun badeyi ey saki! Son demlerinde nehar.
Bir kez olsun düşünü benim için kurdun mu?
Kan kusarken ufuklar sona erer geceler.
Düşlere dalan gönlüm halâ aşkı heceler.
Canlanır koca şehir duman tüter bacalar.
Bir köşede ağlayan şu aşığı gördün mü?
Aklı unutan Macit kanmış gönül sesine,
Boş vermiş malı mülkü bir güzel hevesine.
Seherde öten bülbül ortak olur yasına.
İflah olmaz aşkımı yüreğine ördün mü?
Mehmet Macit
08.08.2016
Dikili/İzmir
Kayıt Tarihi : 23.2.2017 08:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Macit](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/23/yuregine-ordun-mu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!