Yüreğine Koy Diye Şiiri - Serkan Ökçe

Sanma ki sadece yıldızlar gökyüzünde parlar, sanma ki ağaçların kökleri toprakta dalları güneşe bakar… Sanma ki sevgiler anlatılır, yazılır, çizilir… Hani küçükken sorarlardı beni ne kadar seviyorsun, hadi ellerinle göster diye; Ben de kollarımı açardım, açabildiğim kadar. Bir güvercinin kanatlarını gerdiği gibi gerilir, işte bu kadar derdim. Artık o kadar sevmiyorum çünkü evrenin kocaman olduğunu öğrendim. Kollarım küçücük kalıyor şimdileri Bir ağaçtır, bir ağaç kadar benim sevgim Milyonlarca yıl evvele dayanır sevdam, ilk yıldızın parlamasından daha önceye Cennet bahçelerinde bir ağaçsın sen; Kökü semada, dalları yerde, meyvesi hiç tükenmeyen bir ağaç… Büyüklüğün yüzyıllık ve cennet elbiseleri senin tomurcuklarından yapılır. Adın; Tuba (Tuğba) ağacı. Cennette öyle bir ağaç var ki bir süvari gölgesinde yetmiş yahut da yüz sene gider (de bitiremez) . O huld -ebedilik- ağacıdır... Cennette bir ağaç var ki, bir kimse dört yaşına girmiş bir dişi deve yavrusuna yahut da beş yaşına girmiş olan bir dişi deveye binmiş olsa da sonra ağacın dip tarafındaki gövdesini dönmeye başlasa hareket ettiği yere ulaşmadan deve ihtiyarlayarak düşer... Onun taze dalları cennet surlarının ötesindekilere ulaşmaktadır. Cennetteki her ırmak muhakkak o ağacın dibinden çıkmaktadır... [Tezkireti'l Kurtubi, s. 311/513] Tuba ağacı benzersiz özelliklere ve görülmemiş bir genişliğe sahiptir. Bunun yanı sıra dünyadaki sebeplerin geçerli olmadığı cennet ortamında cennet elbiselerinin de bu ağaçtan yapıldığı ifade edilmektedir. Hani ben çocuk olsam şimdi yeniden, sorsalar bana ne kadar seviyorsun diye; Seni Tuba (Tuğba) ağacının büyüklüğü kadar çok, dalları kadar uzun, meyveleri kadar bol seviyorum derdim :))