Hep bakarım güneşin doğuşuna,
Gecenin karanlığında kayboluşuna.
Oysa ne kadar aydınlansa da dünya
gönül hep karanlık!
Bir tarafta özlem,
Diğer tarafta saymakla bitmeyen günler...
İşte bu olsa gerek askerlik, hasretlik!
Hep sabır-sabır!
Ve gülüm akıtma göz yaşlarını
Sevdiğin şimdi asker, elbet bir gün sana döner.
Vatan borcu bu ödemek gerek!
Seven gönüllere sabır gerek!
Bu gece ama bu gece
Esen rüzgarla selam gönderiyorum.
Arala bencereni ve kapat gözlerini.
Düşle sana geldiğimi;
Şuan gözlerine bakıyorum.
Ellerin yine ellerimde,
Sıcaklığın işliyor tenime,
Yüregime ılık sular akıyor.
Sarılıyoruz ayrı geçen zamana inat,
İçime sığdırmak istercesine tek beden, tek yürek!
Düşün ve kapat gözlerini.
Esenlik diledigimi duymadan,
yanaklarındaki veda öpücüğümü hissetmeden,
Bırak ruhunu
Yüreginin gittiği yere...!
Uyandığında bulamazsan beni yanında
Yüreğine bak ve gör, ben hep ordayım...!
Kayıt Tarihi : 19.5.2006 17:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!