bir yol olmalı seni getiren
nerdesin ey yar
amansız bir sancı var bende seni görmeli bu gözler
gel incitme yok mecalim düşerim şimdi
özlüyorum şimdi deliler gibi bilemezsin
acılar bir hoş senle gelen keder
böylemi olmalı bu yürek
acıtarak ve hasretini çekerek yaşıyorum sensizliği
geceler düşman bana bilmezsin
tatlı uykulardasın sen sevgili
bir yürek var sabahı bekleyen acılar ve sancılarla
o kranlık ki başlıyor korkularım biliyorum sen yoksun diye
sanmaki uzun sürer bu hallerim
bir akşam son bulur bu can
ve bir sabaha bensiz gireceksin bu şehirde
nasıl unutur ki yürek seni taşıyorum içimde geleceksin gittiğim yere bilmesende
arar gözlerim mahşerde seni
razıyım günaharın bana olsun yeterki tut ellerimden
yanıyorum şimdi arsızca bilmezsin
savur küllerimi uzaklara
ve o küller ki rüzgar getirip konduracak dudaklarına usulca
soluyacaksın beni fark etmeden
saçlarının kokusuna hasret ben
ve çekeceksin ciğerlerine tatlı bir tebessümle bilmeden
taşınacağım sinsice yüreğine yani bşladığım yerde son bulacağım
bilmeyeceksin sen
bir yanım eksik kalacak
sanki hiç yaşanmamış gibi gelecek sana
seviyorum işte ve kandırıyorum bile bile aşk bu olsa gerek
Kayıt Tarihi : 7.2.2008 01:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!