Ne olurdu herşey senin yüreğince
Pırıl pırıl olsaydı
Ne olurdu sevgi ve dostluk
Gönüllerde yer bulsaydı
Ve..
Ne olurdu herşey
senin dalıp dalıp giderek
Gözlerinde, ifâdesi sence derin
Buğularla anlattığın,
Harflerle yazılmamış
Dinledikçe insanı derinden sarıp sarmalayan
Masal sandığım zamanlardaki gibi
Güzel ve öyle kâvi kalsaydı.
Ah Anneciğim Ah!
Dost geçinenler
Yılan soğukluğunda
Sevgiler
Onulmaz ihânet illeti kıskacında
Artık anlatma bana;
Sevgiyi, vefayı, dostluğu!
Korkuyorum, üşüyorum Anne!
Sımsıcak yüreğinden kovma beni!
Başka yerim yok gidecek..
ÇAĞ MÂLÛM,
DAĞ MÂLÛM! ..
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhami Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/yureginden-kovma-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!