Yüreğinde Mahkum

Yine gönlümün isyan çiçeklerine su veriyorum bu gece
Ben gönlümde mutluluk gülleri açsın istedikçe
İnadına çile gülleri açmakta
Biliyorum mutluluk acılara tutunmakla gelir
Ama gel gör ki tükendim işte...

Şehrin ayyaşlarıyla dost oldum
Anladım ki boşa içmiyormuş içen
Sevgiler ihanet
Dostluklar kalleşlik ağlarıyla örülmüş
Kalplerde koca bir buz dağı
Ve ben yalnızlıktan üşüyorum…

Ben güzel cümleler kuramam
Martıların dalgalarla cilveleşmesini
Dalgaların sahille sevişmesini anlatamam
Arının çiçekte ne aradığını
Yaseminlerin neden sadece baharda açtığını
Bulutların rüzgarla oynaşmasını
Yağmurdaki gizli cazibeyi
Topraktaki sırrı bilir, anlatamam...
Mahkumiyet dilimde değil, yüreğimdedir benim
Dünya bir sırdır benim için
Buğulu gözlerin ardındaki acıyı görür
Alaycı gülümsemedeki ihaneti sezer
Tebessümdeki sıcaklığı duyar
Sevinir içim içime sığmaz olur
Bir kuş olup uçmak isterim
Adını koyamadığım bir duygu
Hapseder beni yüreğimde
Kelimeler karşısında bazen öfkelenir
Kırıp dökmek, isyan etmek ister
Yüreğime geçmiş kelepçeleri kıramam
İnsanlar sır içinde sır olur
Çözemem, anlayamam, anlatamam...

©