Yüreğinde Ki Yalnızlığın Verdiği Hüzün

Yüreğim o kadar çok acıyor ki,
Koca bir düğüm oturuyor yüreğime,
Yüzüm her güldüğünde sanıyorlar ki herşeyi unuttum,
Unutamıyorum o kötü geceleri yüreğim acıyor.

Başımı bir yastığa koyduğumda,
Bir yağmur damlası gibi öylece akıp gidiyor.
Kimse görmesin ağladığımı diye tutuyorum kendimi,
Yüreğim o kadar yalnız ki canım acıyor.

Kimse duymuyor yalnızlığımın sesini,
Görmüyor gözlerimde dopdolu gözyaşlarımı,
Bağırmak istiyorum yüreğimin içinde ki yalnızlığı,
Haykırmak istiyorum yalnızlığımı yapamıyorum.

Kimse tanımıyor beni,
Unuturum yüreğimde ki acı diner zannediyorlar,
Dinmiyor yüreğimde ki hasreti görmüyor,
Bu kaderimmiş deyip susuyorum daha da çok acıyor.

Dinmiyor bir türlü gözyaşlarım,
Tek dostum kendimmiş bunu anladım.
Aynanın karşısına her geçtiğimde yalnızlığımı,
Dindirmeye çalışıyorum bir ateş gibi yanıyor yüreğim.

EngelsizRuhum_