Yüreğinde Kayboldum Şiiri - Hakan Kurtaran

YÜREĞİNDE KAYBOLDUM
================================

Birçok yangın başlattın, yanar beden durmadan,
Kaynar sular akıyor, su içtiğim burmadan…
Gülün dalında diken, bu gözlerin vurmadan,
O efsunlu sühregân, kirpiklerde kayboldum!

Seni sevmek bir çile, çilenin içindeyim,
Deprem kalbi sallıyor, ben ise hiç’indeyim.
Acılarım tarifsiz, bir damla biçimdeyim,
O efsunla sühregan, duygularda kayboldum!

Ellerinden tuttukça, senden başka yok dersin.
Mahzun bakışlarınla, beni alır gidersin,
Sevda krallığında, vazgeçilmez lidersin,
O efsunlu sühregân, bedeninde kayboldum!

Söyledikçe söylersin, dudakların hiç susmaz,
Sözlerin zehirledi, neden bedenim kusmaz.
Bunca sözden sonra da, bu yürekte buz tutmaz,
O efsunlu sühregân, dillerinde kayboldum!

Sen sabrımsın sabreyle, diktim sevda taşını,
Lezzetimsin gıdamsın, pişirdim bu aşını.
Gözlerin gözlerimde, yasla artık başını,
O efsunlu sühregân, hayalinde kayboldum!

Gözlerinde perde var, beni şaşkın görmezsin,
Fani dünya burası, sen buraya gelmezsin…
Gözyaşlarım akarken, artık onu silmezsin,
O efsunlu sühregân, yüreğinde kayboldum!

Hakan KURTARAN
22.03.2008-Aydın