Yokdur gözüm kalbinin tahdinda,
Kücük bir odam olsun yeter bana.
Sevgimle isitirim, yasarim ebediyen oracikta,
sadece tek basima, bir göz odada.
Orayi yuva yaparim huzurla,
adimi disariya atsam, sen varsin orada.
Her Sabah uyanirim kalbinin sesiyle,
gece uykuya dalarim nefesinin esliginde.
Isyan etmem, barisirim yalniz halimle,
Yeterki kücük bir odam olsun yüreginde.
Kayıt Tarihi : 2.9.2019 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünyanin her neeresinde olursak olalim, bir zamanlar sevdigimiz insanlari saklariz icimizde. Ebediyen bir kücük odaya yerlestiririz onlari. Uzaktan sevmek gibi bir sey. Terkedilen de unutulmasin ister. Her ne Kadar aci verdiyse ayrilik, iyi tarafin dan hatirlansin ister. Yüreginin en kuytu kösesine bile koyulmasina razi gelir. Ebediyen silinmekten daha iyidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!