Yüreğin Yansın Şiiri - Serpil Kaplan

Yalnız uyuduğun kör gecelerde,
Ara beni her an, yüreğin yansın.
Umutta, düşlerde ve nicelerde,
Ara beni her an, yüreğin yansın.

Çalarsın kapıyı açarım sanıp,
Bir anlık dalarsın maziye kanıp.
Tenin hep üşürken, yüreğin yanıp,
Ara beni her an, yüreğin yansın.

Ebruli renkteki rüyalarında,
Kurduğun efsunlu hülyalarında,
Tutkuyla büyüyen deryalarında,
Ara beni her an, yüreğin yasın.

Kurur gönül bahçen, solar tüm güller.
Feryat eden kalbin, döker ne diller.
Gözyaşı nedir ki, kan olur seller.
Ara beni her an, yüreğin yansın.

Mutluluk, resmini, maziye katar.
Alınganlaşırsın, anılar batar.
İklimin değişir yazın kış satar,
Ara beni her an, yüreğin yansın.

Yalanmış sevdiğin, aşkın yalanmış.
Sevdim deme bana dilin dolanmış.
Soğuk sözlerinden içim bulanmış,
Ara beni her an,yüreğin yansın.

İsyan edemem ki kara bahtıma,
Konamamışsın sen gönül tahtıma.
Sevgimi geri ver, sitem ahtıma,
Ara beni her an, yüreğin yansın.
13.08.2010