Yüreğin Ucundan Tut
Bırak zamanların tık taklarini
Tut yüreğimin ucundan ve yürü.
Sevgi bahçelerinde,
Yalnız ve süzgün böcekler var.
kırmzı benekli...
Asla düşünme geçmiş şarkıların dertli akislerini,
Sen kendin ol...
Bir pınar gibi çağla, ak...
Topraga can olursun...
Sen ancak aktigin gönlü doldurursun...
Uzat ellerini boşluğa, yum gözlerini, çilli yüzünü öpen rüzgar değildir,
belki...
Ellerinde bir avuç yıldız bulursun...
Kayıt Tarihi : 20.11.2020 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Dengiz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/20/yuregin-ucundan-tutmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!