Yüreğin... Gözlerin... Rüzgar... ve tabi ...

Ne zaman ki senin ile konuşmak istesem
Bir cesaret gelirdi yüreğime.
Ta ki gözlerinin içindeki o derin sessizliği görene kadar…
Gönlündeki renk vurmuşken gözlerine,
Düşemezdim kalbine.

Ne zaman ki sen gittin…
İşte o zaman anladım, kalbimin içindekileri.
Sen bendeki en masum hislerin sebebiydin.

Ne zaman ki sen gelirsin yüreğimden aklıma
Bir yolculuk başlar
İşte o zaman gözlerimdeki renk sen olur,
İşte o zaman yüreğimdeki sessizlik sel olur.

Rüzgar yok… Ve bir İstanbul hatırası,
Seni o günden sonra tanıdım sevgilim
Ellerinde ellerim, bitmiş bir aşk şarkısı…
Yanık bir yüreğin son hatırası…

“Gittiğin güne selam olsun…”