Yüreğin Atar Elimde Şiiri - Mahmut Nazik

ELİMDE ATAR YÜREĞİN

Elini tutsam
Sıcacık bir yel eser
Başağa durmuş buğday tarlaları gibi
Yalar geçer tenimi
Bir şey dokunur kalbime
Tanımsız
Sıtmalara tutulur bedenim
Bir bebek gibi ana rahminde
Yüreğin atar elimde

Bakışın değince bakışıma
Gelin olur kirazlar
Kuşlar dile gelir
Coşar dereler
Sığmaz yatağına
Işığa keser dağlar taşlar
Analı kuzulu ceylanlar koşar
Hani son cemre düşmüş gibi
Bir yayla çiçek açar yüreğimde

Göçer gelir turnalar
Semah döner göklerde
Kırlangıç olurum yağmur öncesi
Taklalar atar gözlerinde
Bir çift beyaz güvercin
Gelip de konar dalıma
Kelebekler uçuçböcekleri konar
Badi parmağıma

Hüseyin’im Kerbela’da
Çarmıhta İsa
Bilsen
Ne kadar da susamışım ama
Yalnız bir çeşme gibi
Apansız çıktın yoluma
Değer mi sevgin
Değer mi bu gözyaşlarına
Kerem’den kerem
Mecnun’dan mecnun bir yârim
İster kerem et ister verem
Bilesin ki
Sevginle varım
Beri gel sevdiğim beri gel
Kıblemsin
Kâbemsin
Ama hak etmelisin

Sen ki
Başıma gelen en güzel halsin
Sen ki yüreğimde
Dört mevsim çiçek açan bir dalsın
Gidiyorum ey can
Gidiyorum işte
Türküler sana kalsın

Sen ki
Ayım günüm saatim
Sen ki
Yüreğimdeki ritim
Sen yoksan sevgili
Köyde öksüzüm şehirde yetim
Cennet’e koysalar
Allah’ın gazabı
Cehennem azabı olur ahretim

Varsın toprağa karışsın kemiğim etim
Sanma ki ölümden şikâyetim
Bir şeye üzülürüm ey can
Bir şeydir beni korkutan
Bir şeydir beni kederde tasada koyan
Sana olan hasretim

Mahmut NAZİK 19 01 2011 Mersin