Yüreğimle yollarında

Yüreğimle yollarında
Yüreğimi saçlarına kelepçelediğin gün
Sana doyamamıştım
Ellerimi ellerinin üzerine koyamamıştım
Ve, şehir ağlamıştı benimle
Islanmıştım Nisan'ın gözyaşlarında
Yaz gülü bile kurutamamıştı beni
Eylül'de gurbetin soğuk yüzünü yaşıyordu bedenim
Donakalmıştım sokakların yalnızlığında
Bulutlar şahit olmuştu tenhalara yığıldığıma
Acı bir gülümseme
Ve suskunluğum kalmıştı bana

Yalnızlık alevlenmişti yüreğimde
Hırçınlığı korkutuyordu gönlümün ahşap binalarını
Rüzgar olup yokluyorken bedenimi
Permeperişandım
Rüzgar'a diz çöküp ağlıyordum
Savurmaması, kavurmaması dileğimdi
Ürkekliğinde bekleyen kıvılcımlar bedenimdi
Bir eşkıya bakışıyla bekliyordum yolunu
Sılaya yar olan yollar
Gurbet olmuştu benim için

Senin için mahmuzluyordum yüreğimi yollarında
Taşırken seni kuraklık omuzunda olan toprağıma
Deli bir yük gibi gelmiştin bana
Yenik düştüm gecelerimde sana
Hecelerimin intizarını duyuyordum derinden
Bir sığıntı gibiydim gecelerimde
Çöller oburumsu iştahında, mecnunca bekliyorlardı beni
Deli hülyam, ağır yüküm
Seni avuç avuç boşaltıyorum rüyalarımdan
Yargılanmıştım savunmasızca
Mahpusluğun esrarını taşıyorum üzerimde
Seni yitirdiğim güne bayrak açmış nefer gibiyim
Çaresiz ağlıyorum ve ağlıyordu beton duvarlar
Gözlerimin akışında şimdi kan var.