Karanlık odamda yatağımdayım gözlerim boşlukta asılı sanki...
Düşünüyorum ve dalıp gidiyorum sonsuzluk kapıları önümde açılır gibi...
İçeri giriyorum etrafımda canım dediğim bir sürü yalan insan
gerçek yüzlerini görüyorum...
Canımı yakıyor bu görüntü gözlerimden yaşlar sicim gibi süzülüyor...
Neden diye sormaya yüreğim razı gelmiyor boğazım düğümleniyor hıçkırıyorum....
Gözlerim okadar net görüyor ki şu an gündüzde göremediklerimi görüyorum...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Şiir değil belki ama çok güzel bir serbest yazı olmuş,ama bunları yazıp paylaşan yüreğinize sağlık
eminimki bunları yazarken ve bizlerle paylaşırken rahatlamışsınızdır biraz
insan ağlamaya bırakın omuz duvar bile bulamıyor artık saygı ve en içten sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta