Karanlık odamda yatağımdayım gözlerim boşlukta asılı sanki...
Düşünüyorum ve dalıp gidiyorum sonsuzluk kapıları önümde açılır gibi...
İçeri giriyorum etrafımda canım dediğim bir sürü yalan insan
gerçek yüzlerini görüyorum...
Canımı yakıyor bu görüntü gözlerimden yaşlar sicim gibi süzülüyor...
Neden diye sormaya yüreğim razı gelmiyor boğazım düğümleniyor hıçkırıyorum....
Gözlerim okadar net görüyor ki şu an gündüzde göremediklerimi görüyorum...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,