Yüreğimle Savaşmak Şiiri - Semiha Çelikkol

Karanlık odamda yatağımdayım gözlerim boşlukta asılı sanki...
Düşünüyorum ve dalıp gidiyorum sonsuzluk kapıları önümde açılır gibi...
İçeri giriyorum etrafımda canım dediğim bir sürü yalan insan
gerçek yüzlerini görüyorum...
Canımı yakıyor bu görüntü gözlerimden yaşlar sicim gibi süzülüyor...
Neden diye sormaya yüreğim razı gelmiyor boğazım düğümleniyor hıçkırıyorum....
Gözlerim okadar net görüyor ki şu an gündüzde göremediklerimi görüyorum...
Bir oyun gibi seriliyor önümde sahtelerle.yalanlarla,yanlışlarla dolu bir oyun...
Tebessüm ediyorum içimi acıtan bir temessüm yazık kelimesi çıkıyor sadece dudaklarımın arasından çok yazık...
Ruhumda deli fırtınalar esiyor şu an azgın dalgaların poyrazların arasındayım sanki...
Beni savurmak istercesine tutunmak istiyorum bir dala,bir cana,bir yüreğe...
Bir omuza yaslanmak istiyorum gerçek olan sahteleri yaşamayan...
Ağlamak istiyorum içimdeki tüm acıları akıtana kadar günlerce ağlamak...
Ve ayağa kalkmak istiyorum dimdik sahtelerin önünde yüreğimle savaşmak...