Geleceği göremiyorum ki,
verdiğim kararlarda da bir hayır olduğunu düşüneyim,
büyük pişmanlık duyuyorum,
hata atfettiğim eylemlerimden,
geri almak mümkün değil biliyorum,
uğruna yakılıp sızlanmak fayda etmez biliyorum,
ders almalı, olumlu yönlerini görüp devam etmeli biliyorum
biliyorum bilmesine ama yine de canımı yakıyor bunlar,
hani keşke değiştirebilseydim diyorum ama,
eminim süreç ilerlediğinde o karardan da pişmanlık duyardım,
bir manik bir depresif,
ilkokul çocuğunun elindeki taso gibi ruhum,
optimist olmaya çalışıyorum ne olursa olsun,
maksat ortamı kasvete boğmayayım,
nasıl olsa her şey yolunu bulur bir şekilde,
bugün de geçti hızlıca,
yarın da geçecek aynı hızla,
bir bakacağım ömrüm bitmiş,
geriye ne pişmanlık kalmış ne hüzün,
bastonum olacak zihindeki anılar,
çürüyene kadar ona dayanacağım,
sonra da ben çürüyeceğim,
döngü sonsuza kadar devam eder böyle...
Kayıt Tarihi : 8.11.2023 00:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!